Mahpustaki Çocuk: Kayıp Masumiyetin Sessiz Çığlığı
Şair Sinan ALATAŞ, "Mahpustaki Çocuk" adlı şiiriyle, tutsak kalmış masumiyetin acı dolu hikayesini anlatıyor. Kimi zaman dört duvar arasına sıkışmış bir gerçeklik, kimi zaman ise hayallerine ulaşamayan çocukların sessiz çığlığı… Bu şiir, toplumun görmezden geldiği, unutulmaya yüz tutmuş hikayelerin kelimelerle yankılanan bir ifadesi.
Şair Sinan ALATAŞ, "Mahpustaki Çocuk" adlı şiiriyle, tutsak kalmış masumiyetin acı dolu hikayesini anlatıyor. Kimi zaman dört duvar arasına sıkışmış bir gerçeklik, kimi zaman ise hayallerine ulaşamayan çocukların sessiz çığlığı… Bu şiir, toplumun görmezden geldiği, unutulmaya yüz tutmuş hikayelerin kelimelerle yankılanan bir ifadesi.
Bir çocuğun hayalleri, oyunları, umudu ve gülüşü bir kafesin ardına hapsedildiğinde, dünya onun için ne ifade eder? Kirlenmiş bir ayıcığın hüzünlü gözlerinde, hayata tutunmaya çalışan küçük ellerin umudu gizlidir. Şair, dizeleriyle bu çaresizliği yürekten hissedilen bir ağıda dönüştürüyor.
Mahpustaki çocuklar, sadece demir parmaklıklar ardında olanlar değildir. Hayallerine ulaşamayan, sevgiye aç, umutları ellerinden alınmış her çocuk, bir mahpus gibidir. Sinan ALATAŞ’ın bu etkileyici şiiri, toplumsal bir yaraya dokunarak herkesin kalbine işleyen bir iz bırakıyor.
Benzer Haberler
Mahpustaki Çocuk: Kayıp Masumiyetin Sessiz Çığlığı